Постапките за јавни набавки се спроведуваат согласно Законот за јавните набавки, важечките подзаконски акти, како и материјалните прописи кои го уредуваат предметот на набавка.
Согласно член 99 став 4 од законот, доколку цената на одредена стока или надоместокот за одредена услуга е пропишан со закон или друг пропис, договорниот орган нема да ја користи цената како критериум за избор на најповолна понуда во постапката за јавна набавка. При тоа се мисли на цена која со закон или друг пропис е пропишана како фиксна (не на максимална или минимална) и која економскиот оператор следејќи ги пазарните услови нема можност да ја намалува.
Според член 149 од Законот за енергетика, во согласност со прописот од членот 28 став 3 од овој закон, Регулаторната комисија за енергетика донесува одлука за највисоки малопродажни цени на одделни нафтени деривати и горива за транспорт.
Имајќи го предвид горенаведеното, во постапка за јавна набавка на нафтени деривати и горива, може да се користи цената како критериум за избор на најповолна понуда, од причина што согласно материјалните прописи кои ја регулираат оваа област, Регулаторната комисија за енергетика не ја пропишува цената, во смисла на член 99 став 4 од Законот за јавни набавки, туку донесува одлука за највисоки малопродажни цени на одделни нафтени деривати и горива за транспорт, поради што постои можност за намалување на истите. Исто така не е регулирана ниту цената на електричната енергија (освен за домаќинставата).
Договорниот орган го доделува договорот за јавна набавка врз основа на економски најповолната понуда. Согласно со член 99 став 2 од законот, економски најповолната понуда може да се утврди и како најдобар однос помеѓу цената и квалитетот што се оценува врз основа на критериуми, вклучувајќи квалитативни, еколошки и социјални аспекти поврзани со предметот на набавка.
Кога договорниот орган одлучил да го оценува квалитетот, тоа значи дека заради специфичност на предметот на набавка, квалитетот на истата е особено важен, поради што е неопходно истиот да се обезбеди преку дополнително поставени барања кои се бодуваат (а не само преку дефинирањето на техничката спецификација на предметот на набавка). Од друга страна, економски најповолната понуда се утврдува како најдобар однос помеѓу цената и квалитетот кога не е можно прецизно да се утврди квалитетот како минимални услови од техничките спецификации. Оттука, ако бројот на освоени бодови за критериумот квалитет е 0 (нула), таквата понуда се смета за неприфатлива од причина што истата не соодветствува на барањата за квалитет дефинирани со техничката спецификација.
Воедно, во рамки на критериумот „квалитет“ кај некој од подкритериумите може да се добијат 0 (нула) бодови, но не и за целиот критериум. Имено, кога економски најповолната понуда се утврдува како најдобар однос помеѓу цената и квалитетот, договорниот орган ги наведува подкритериумите на критериумот „квалитет“, кои мора да бидат објективни, адекватни за идентификација на економската предност и што е можно померливи. Оттука, договорниот орган треба внимателно да ги определи подкритериумите на критериумот „квалитет“ и истите да ги квантифицира, односно да им даде адекватен број на бодови.